คำอธิบาย

สารบัญภายในเล่ม

**ชาติก่อน ชาตินี้ ชาติหน้า**
– เรื่องชาติก่อน-ชาตินี้-ชาติหน้า ต้องสอนในแนวทางที่ก่อให้เกิดประโยชน์
– การเกิดแบ่งเป็น ๒ อย่าง “เกิดทางร่างกาย” และ “เกิดทางจิตใจ”
– ยึดมั่นว่า “ตัวกู ของกู” เมื่อใด ความทุกข์ก็เกิดเมื่อนั้น
– ทุกการเกิด-ดับของ “ตัวกู ของกู” คือการเกิด-ดับ ๑ ชาติ ฝ่ายนามธรรม
– ชาติก่อน ชาตินี้ ชาติหน้า เกิดได้ในหนึ่งวัน
– ชาติหน้าของ “คนฉลาด” ต้องอยู่ที่นี่และเดี๋ยวนี้
– ชาตินี้ ชาติหน้า ต้องอยู่ในชาติเดียวกัน จึงจะดับทุกข์ได้
– ยิ่งโลภ โกรธ หลง มากเท่าใด ใจยิ่งเปิดประตูสู่อบายมากเท่านั้น
– ยามใด ใจเราเร่าร้อน ยามนั้น คือตอนตกนรก
– ยามใด จิตใจโง่เขลา ยามนั้น ตัวเราเป็นเดรัจฉาน
– ยามใด ใจโลภหิวกระหาย ยามนั้น ตัวเรากลายไปเป็นเปรต
– ยามใด จิตกลัวอย่างขลาดเขลา ยามนั้น เราก็เป็นเช่นอสุรกาย
– อบาย ๔ มีอยู่ใกล้ตัว ตกลงไปเมื่อไรก็ได้
– อบายมุขทั้งมวล ล้วนเป็นทางแห่งความเสื่อม
– หากชาตินี้หนีอบายได้ ก็ปลอดภัยในชาติหน้า
– ถ้าเราไม่ตกอบายชนิดใกล้ๆ นี้แล้ว อบายต่อตายแล้วเป็นไม่ตกแน่นอน
– สุคติและทุคติ จะมีประโยชน์ ก็ต่อเมื่อเราสามารถควบคุมได้
– เรื่องชาตินี้ชาติหน้า ต้องศึกษาและพิจารณาให้เห็นแจ้งด้วยตนเอง
– เรื่องชาตินี้ชาติหน้า ต้องสอนให้คนละชั่ว ทำดี ไม่เป็นทุกข์
– “ชาตินี้-ชาติหน้า” ตามภาษาคน–ภาษาธรรม
– หลุดพ้นจากชาตินี้ชาติหน้า คือเป้าหมายสูงสุดของพุทธศาสนา
**การ์ตูนธรรมะดีจัง**